This is our story ...to God be the glory!
Dit is ons getuigschrift van God's richting, leiding en voorzienigheid over ons in het laatste jaar. Het schrijven hiervan is geïnspireerd door de goedbevriende pastoor die een deel van het verhaal had gehoord. Het lijkt geen toeval dat het geen toeval is dat deze inspiratie in de week voor de eerste verjaardag van één van de belangrijkste gebeurtenissen kwam.
Het verhaal begint eind November 1993. Ik was een engineering manager met een goedbetaalde baan en redelijk succesvol in de zakenwereld.
Destijds wilde ik mijn programmeervaardigheden verbeteren zodat ik mijn ondergeschikten beter kon adviseren en om mijn kennis bij te houden. Ik had echter sterke bedenkingen tegen het uitgeven van 200 dollar voor het software programma dat ik hiervoor nodig had, maar ik besloot het te doen. Men leeft naar zijn middelen, dus ik moest goed op mijn geld letten [ik realiseer me dat dit bijna te gedetailleerd of technisch is, maar het is verbazingwekkend hoe de kleinste details onderdeel kunnen vormen van God's grote plan].
Nadat ik de ontwikkelsoftware kan gekocht (een tool om software te ontwikkelen), besloot ik een klein programma te schrijven als leeroefening. Dit was een simpele editor om te vervangen wat in de Windows wereld bekend staat als "NOTEPAD" (Kladblok).
Ik had de eerstvolgende drie tot vier maanden nodig voor de ontwikkeling en ik kwam erachter dat het een bruikbaar programma werd. Ik liet het zien aan vrienden en collega's waar ik werkte en zij vonden het ook een handig programma.
Na enige tijd bedacht ik me dat als anderen het ook waarderen, ze misschien wel een kleine bijdrage wilden betalen. Er bestaat een concept voor software distributie genaamd Shareware - dit komt erop neer dat je software gedurende een bepaalde periode gratis mag proberen en dat je een "registratie prijs" betaald aan de auteur betaald als je het wilt blijven gebruiken.
Dus besloot ik op een vriend en collega om advies te vragen over dit idee - hij wist er destijds veel meer van dan ik en meer bekend met electronische distributie kanalen. Zijn advies was om niet de moeite te nemen om het te proberen. Veel mensen zouden aanpassingen vragen en berichten versturen en slechts een enkeling zou willen registreren. Ik deed wat ik vaak in dit soort situaties doe: ik bedankte hem voor zijn advies en besloot door te gaan met wat ik van plan was.
Ik zal je niet vervelen met alle details, maar ik heb de software op CompuServe geplaatst (dit was rond 15 April 1994), een groot online computer netwerk en kreeg vrijwel direct belangstelling. Ik was geschokt toen na slechts een maand een groot bedrijf interesse had in 60 licenties en na enkele wijzigingen 60 licenties kocht.
Ik was verbaasd dat in zo'n korte periode deze editor zoveel voortgang maakte. Ik bedankte God, op dat moment niet voor het geldelijke gewin, maar voor de voldoening en aanmoediging die het me gaf. Mijn vrouw en ik waren verrast en dankbaar.
Met het voorschrijden van de tijd bleef ik de editor aanpassen naar aanleiding van gebruikerswensen, waarbij ik duizenden uren werk in het programma stak. God heeft ons werkelijk gezegend, maar gaf het niet cadeau: We moesten goede beheerders van onze tijd zijn en werken hard. Terwijl ik hieraan werkte, kreeg ik steeds meer interesse en erkenning als de gekozen editor in het volgende jaar. Het werd duidelijk dat er iets moest veranderen. Ik had nu twee volledige banen, waarvan één het werken aan de editor was.
En wat nu?
begin 1996 waren we overtuigd dat een verandering nodig was, maar welke? Ik had een goede baan, een goed salaris, goede arbeidsvoorwaarden en ik was blij met mijn baan. Maar ik wilde altijd al een eigen bedrijf hebben.
We hebben hiervoor gebeden, en we kregen meer en meer het gevoel dat een verandering nodig was - God had ons niet gezegend met onze inspanningen voor de editor om te zeggen dat het teveel is, maar durfden we de stap te nemen en hiervan ons volledige werk maken?
[Het helpt om iets te begrijpen van het Shareware concept - In principe bellen, faxen of emailen mensen ons met het verzoek om een licentie voor de editor (UltraEdit) waarmee ze het kunnen blijven gebruiken en in ruil daarvoor doneren ze 30 dollar]
Op 18 maart 1996 ontvingen we 11 licentie aanvragen voor UltraEdit. Dit was een goede dag en natuurlijk een aanmoediging voor ons, maar zou dit ophouden, is één product genoeg? Dit was moeilijk, ik had geen tijd om andere producten te maken.
Toen ik die avond naar bed ging, ging mijn gebed over de situatie en het voelde alsof ik zei tegen God "Als U mij morgen 20 registraties geeft, dan WEET ik dat ik mijn baan moet opzeggen, dat het Uw wil is". Zodra ik dit gezegd had, was ik opgetogen. Ik wist zeker dat het ging gebeuren. Ik bad ook voor vergeving als het fout was om dit te vragen - ik probeer niet graag om een deal met God te maken, maar ik wilde Zijn bevestiging.
De volgende dag vertelde ik het niet aan mijn vrouw. Dit was tussen God en mij, ik zou het aan het eind van de dag aan mijn vrouw vertellen. Natuurlijk checkte ik mijn email die morgen om naar nieuwe registraties te zoeken en het waren er drie - een goed begin. Ik was die dag heel opgewonden en belde meerdere keren naar huis om te vragen hoe het liep met de registraties - het was stil!
Later die dag kwam ik thuis en controleerde de mail - Geen registraties! Ik was teleurgesteld. Ik controleerde de fax, er was een order voor 10 licenties! Ik kon niet wachten om in te loggen en vond aanvullende registraties, een totaal van 21!!!
Ik schaam me om toe te geven dat op dat moment, als technisch persoon, ik de gedachte had dat 21 geen 20 was - ik had gevraagd om 20.
Ik vertelde het aan mijn vrouw en we bidden en bedankten God, die werkelijk onze gebeden had verhoord. We wisten nu dat dit was wat we moesten doen.
Later die avond ontvingen we nog een licentie aanvraag, zodat het totaal op 22 kwam. Toen ik me dit realiseerde, bedacht ik me dat ik de avond ervoor - nadat ik God om 20 registraties had gevraagd - tegen mezelf had gezegd (ik durfde dit niet tegen God te zeggen, maar Hij kent al onze gedachten), dat ik eigenlijk om 22 had moeten vragen omdat dat het dubbele van de dag ervoor was. Man, wist ik veel dat God alles bepaalde!!!
Vanaf dit moment wisten we dat ik mijn baan ging opzeggen. Ik vertelde het direct aan een aantal mensen. Ik verwachtte dat niet-gelovigen zouden denken dat ik gek was, maar het was verrassend hoe negatief gelovige Christenen kunnen zijn.
We begonnen plannen te maken, de ziektekostenverzekering te regelen en zorgen dat we alles voorbereid hadden. Dit kostte enige tijd en ik bleef langer dan ik eigenlijk had moeten doen. Ik verliet het bedrijf uiteindelijk eind Mei 1996.
Veel mensen vroegen wat ik ging doen, hadden opmerkingen en meningen. Met slechts één product was er bij velen scepsis, maar wij kenden de aanwijzingen van de Heer.
Ik had zelf ook twijfels, maar niets kon toen, of nu, de wetenschap wegnemen van de aanwijzing die we hadden ontvangen. We wisten dat dit God's wil was, en dat gaf ons zoveel rust en vertrouwen.
Ik ging weg bij mijn werkgever op 31 Mei 1996 en sindsdien ben ik volledig zelfstandig, werkend aan de editor om het te verbeteren en uit te breiden.
God heeft zoveel mogelijkheden geopend met dit werk, met speciale versies van de editor voor een aantal grote bedrijven. Zijn voorzienigheid is zoveel meer dan wat we hadden durven dromen.
Vandaag (11 Maart 1997) zit we propvol met werk en orders voor de editor. We bidden voor God's richting naar de toekomst, we weten niet waarheen het ons leidt. We weten dat als we vertrouwen hebben in God, Hij trouw aan ons is en ons Zijn wil en richting zal tonen.
Ik verdien God's zegen niet zoals Hij die ons gegeven heeft. Ik vraag Hem niet waarom Hij besloten heeft het aan ons te geven, maar ik weet dat we alles aan Hem te danken hebben.
Voor alles wat Hij ons geeft, proberen wij Hem iets terug te geven. We geven Hem onze "tienden" (een percentage van het wekelijkse inkomen, teruggegeven aan God - Bijbels 10%) niet om meer van God te krijgen, maar omdat we Hem dit en meer schuldig zijn, maar het lijkt erop dat terwijl we onze giften vergroten, we meer en meer gezegend raken.
Ik zou hier nog veel meer hebben kunnen schrijven, maar ik geloof dat hiermee het verhaal van God's richting in ons leven wordt verteld, en zijn voorzienigheid met ons. Ik bid werkelijk, als dit wordt gelezen, dat het hoop en aanmoediging geeft aan de lezer, en belangrijker, Glorie aan God.
Update
Zo, het is nu 7 November 2002 - Vijf en een half jaar later en velen vragen hoe het gaat. Wat is er gebeurd in de laatste 5 jaar? Dat is een goede vraag en er is veel gebeurd.
In 1998 heb ik mijn eerste voltijds werknemer aangenomen - Troy. Hij heeft hard gewerkt en werkt nog steeds voor mij. Een jaar later heb ik nog iemand aangenomen die onlangs is weggegaan omdat zij en haar man volledig in de geestelijke zorg zijn gaan werken. Ik heb nu een andere voltijds medewerkers, Stephen, die sinds kort bij ons is en het gaat prima.
UltraEdit is blijven groeien en we verkopen het nu in meer dan 120 verschillende landen en gebieden met verkoop aan personen, bedrijven van allerlei groottes, overheden en andere instellingen.
we krijgen veel email en het is moeilijk om alles bij te houden, maar we doen het. We proberen altijd snel te reageren met juiste informatie en op een vriendelijke manier. Met sommigen is dit een uitdaging maar we doen wat we kunnen. We zijn niet perfect en dit is soms te merken.
Mijn grootste verrassing in de laatste vijf jaar is het aantal reacties dat we hebben ontvangen op dit verhaal. Ik had enkele reacties verwacht, en om eerlijk te zijn vooral negatieve reacties van niet-Christenen (en alle reacties zijn welkom), maar dit is niet het geval. De meeste reacties zijn van Christenen die aanmoedigingen of inspiratie nodig hadden en dat hierin vonden. Dit toont wederom aan op welke wonderlijke wijze de Heer werkt.
We blijven ons verbazen over God's goedheid voor ons in alles wat er gebeurd is en we streven ernaar om op een Christelijke manier te leven. Het is niet altijd gemakkelijk en ik kan niet zeggen dat we het altijd goed doen, maar het is onze bedoeling om dit in de toekomst te blijven doen.
Update 2
13 Februari 2006. Wat vliegt de tijd! Als ik terugkijk naar onze historie en de laatste 4 jaar dan ben ik nog steeds verwonderd en dankbaar voor alles wat is gebeurd. Ik kan nauwelijks geloven dat ik in de laatste update vertelde dat Troy ons kwam versterken, nu bijna 8 jaar geleden. Met name de laatste twee jaar zijn zeer enerverend geweest en ik wil graag hier enkele van deze gebeurtenissen vertellen.
Begin 2004 was ik op zoek naar een richting voor IDM en het was duidelijk voor me dat het tijd was om IDM uit te breiden. Dit was niet een doel op zich, maar door Gods aanwijzing was me duidelijk dat het tijd was om IDM een stap verder te brengen en om het werk van het helpen van anderen bij hun fysieke en geestelijke noden over de wereld en in de VS. Tegelijkertijd was er veel werk te doen aan het verder verbeteren van UltraEdit en om de wensen van onze vele klanten te bedienen. Om dit te bereiken kon ik niet alle software ontwikkeling zelf blijven doen samen met alle dingen die dagelijks in mijn inbox binnenkwamen. De mogelijkheid kwam om iemand erbij te halen die samen met mij de uitbreiding van IDM kon verzorgen en zo het bedrijf verder vooruit helpen. Hiermee konden we IDM zo aanpassen dat het bedrijf kon blijven bestaan, ook als ikzelf onverhoopt niet meer beschikbaar zou zijn. Richard Knott kwam ons team versterken als VP en hij heeft een grote impact gehad op wat we doen. Het inslaan van deze nieuwe richting met zijn aanpassingen was soms uitdagend, veel fun en vooral waardevol, niet in het minst voor onze gebruikers.
Als onderdeel van deze uitbreiding hebben we sindsdien 3 nieuwe engineers aangenomen die toegewijd werken aan de producten en daarnaast extra mensen voor support en andere functies. Samen met aanvullende externe diensten hebben we onze producten en features kunnen uitbreiden. De voordelen zijn er voor iedereen met veel nieuwe features voor UltraEdit v11 en V12, de sterk verbeterde UltraCompare en natuurlijk UEStudio en UltraSentry. Ik zou diverse namen kunnen noemen, maar het belangrijkste is dat ik geloof dat het ons heeft geleid naar een nieuw tijdperk van UltraEdit en IDM producten en ik zie grootse mogelijkheden.
Ik wil vertellen over een belangrijk onderwerp van wat we doen. God heeft zich voortdurend ontfermt over IDM op vele manieren en we hebben mogelijkheden onderzocht om anderen te helpen. Wij helpen weeshuizen in onder andere Cambodia, China, Afrika, Azië en Jamaica, evenals mishandelde meisjes en vrouwen in Rusland, Afrika en Europa en vele anderen in de VS en over de hele wereld. Aan iedereen van het team van IDM en aan ieder van onze gebruikers wil ik zeggen: Dank je voor het werk en ondersteunen van onze producten, wat ons in staat stelt om een verschil te maken.
2006 belooft opnieuw een groots en uitdagend jaar te worden. Verwacht nieuwe en spannende dingen van IDM. Zoals altijd gaat alle dank naar God voor wat hij doet en heeft gedaan en we zien uit naar de toekomst.
Dank u voor uw tijd om dit te lezen.
Ian D. Mead
